Home -- Turkish -- Colossians -- 036 (Have You Risen with Christ?; The Goal with Christ)
Previous Lesson -- Next Lesson
KOLOSELİLER - MESİH İçinizde!
Elçi Pavlusun Koloselilere Yazdığı Mektup
Bölüm 3 - Dirildikten sonraki yaşamın nasıl? (Koloseliler 3:1-17)
14. Ölüler arasından Mesih aracılığıyla mı dirildin? (Koloseliler 3:1-4)
Koloseliler 3:1-4
1 Mesih'le birlikte dirildiğinize göre, gökteki değerlerin ardından gidin. Mesih orada, Tanrı'nın sağında oturuyor. 2 Yeryüzündeki değil, gökteki değerleri düşünün. 3 Çünkü siz öldünüz, yaşamınız Mesih'le birlikte Tanrı'da saklıdır. 4 Yaşamınız olan Mesih göründüğü zaman, siz de O'nunla birlikte yücelmiş olarak görüneceksiniz.
Pavlus, bir Hıristiyan’ın nasıl yaşaması ve davranması konulu öğretisine ses getirecek bir açıklamayla başladı. Koloseliler’e inançları aracılığıyla İsa Mesih’in dirilişinden pay alıp almadıklarını sordu. Bu heyecan verici bir soruydu. Pavlus diri İsa’nın yüceliğine ve muhteşemliğine tanık olduğundan beri, bu dünyadaki diğer işler onun için çocuk oyuncağıydı. Artık onun için tek varlık, kendisine gökte ve yerde her türlü yetkinin verildiği diri İsa’ydı. O’nun ışığının gücü Pavlus’u çok etkilemişti. Genç din fanatiği artık körlükten kurtulmuş, Kutsal Ruh aracılığıyla İsa’nın Tanrısallığından ve yaşamından pay almıştı. Meryem’in Oğlu’na olan inancımız bizi ruhsal açıdan diriltir, hukuksal ve gerçek anlamda İsa’nın dirilişine ortak yapar. Rab bu sırrı Lazar’ın kız kardeşi Marta’ya açıkladı; “ Diriliş ve yaşam Ben’im. Bana iman eden ölmüş olsa da yaşayacaktır. Yaşamakta olan her hangi bir kimse bana iman ederse sonsuzluk boyunca hiç ölmeyecektir. Buna iman ediyor musun?” (Yuhanna 11:25-26) İsa’ya olan imanımız yalnız akıllıca yapılmış bir eylem değil, O’nun ölüler arasından dirilişinin güç ve yaşam aktaran paydaşlığının bir ifadesidir. Dirilişin ve iman yoluyla kendisine bağlanan herkese verilen sonsuz yaşamın işaretleri Mesih’in kişiliğinde verilmiştir. O’nun içlerindeki yaşamı asla ölmez, ebedidir. Pavlus sana soruyor “ Mesih’le birlikte ölüler arasından dirildin mi? Yoksa hala ölümle yaşam arasında gidip geliyor musun? O’nla sadakat içinde mi yaşıyorsun? Yoksa günahların ve kibrinle hala ölü müsün?
15 Hedefimiz: Mesih’le birlikte bir yaşam
Mesih’le iman birliği içinde olan bir kişi O’na yönelmiş, O’na bağlanmıştır. Pavlus haklarında fazla bilgisi olmadığı Koloseliler’e şöyle yazdı; “Arayın, araştırın, dua edin ve tüm enerjinizle gökyüzünde, Babası’nın sağında oturan ve O’nunla birlikte dünyayı yöneten İsa’yı tanımak için kullanın.” (Mezmur 110:1; Matta 22:44; Elçilerin İşleri 2:34.35, İbraniler 1:13 vb) Bunun dışında her şey boş ve değersizdir. O bir yaşama değer. Bu nedenle Pavlus buyruğunu yeniledi; “Yerdekileri değil, yücelerdekini düşünün.” (Koloseliler 3:2) Yükselen İsa, her Hıristiyan için yaşamın, ölümün ve dirilişin hedefi ve temelidir. Dünya üzerinde karşımıza çıkan güzellikler ve çizilen hedefler diri Mesih karşısında silik kalırlar. Dünyevi eğitim kurumlarının önem verilen karneleri, politik, ekonomik ve toplumsal konuların her kademesinde yöneticilik yapanların işleri aslında kendini kandırmaktan başka bir şey değildir. Göklerdeki en küçük, dünyadaki en güçlüden, zenginden, güzelden ve ünlüden daha büyüktür. Kendini sına; düşüncelerinin yüzde kaçı İsa ve hükümranlığına yöneliktir? İşin, ailen ve kendin için düşündüklerinin oranı yüzde kaçtır? Birçok Hıristiyan şizofren bir yaşam sürdürmektedir, hem yerle hem de gökle bağlantı kurarlar. Düşünmezler ki, çift taraflı stratejileri günlük yaşamın sorunları içinde giderek dünyasallaşacak, eriyip gidecektir. Onlar arabaya binip bir ayaklarıyla gaz pedalına basarken, diğer ayakları hala dışarıda olan insanlara benzerler. Parçalanmak üzeredirler. Onlar İsa’yı seçmek ve görüşlerini değiştirmek zorundadırlar; “ Çevremizi böylesi yoğun bir tanıklar bulutu sardığına göre her tür ağırlığı ve bizi kolaylıkla kuşatabilen günahı üzerimizden atarak önümüzdeki koşuyu sabırla koşalım. Gözlerimiz imanımızın önderi ve tamamlayıcısı İsa’ya baksın. O utancı hiç önemsemeyerek önündeki sevinç için çarmıha katlandı. Şimdi Tanrı’nın tahtının sağında oturmuştur. “ (İbraniler 12:12) Böyle bir düşünceyi beynimize kazımalıyız.
Pavlus Mesih takipçilerine hedeflerini bildirdikten sonra, konuyu ürpertici, insanın boğazına takılan bir tümceyle bağladı; “Çünkü siz öldünüz.” (Koloseliler 3:3) Bu tümceyi hiç kimse duymak istemez. Olay, birinci dünya savaşı sırasında bir sahra hastanesinde geçer. Doktor ölülerin bir an önce defnedilebilmesi için yerde yatan askerlerin arasında dolaşarak ölenleri teşhis etmektedir. Aralarından birinin başında durup ”Bu ölmüş” der. Yerde yatan askerin bir anda doğrulup “Ben ölmedim, yaşıyorum “ demesi üzerine, doktorun ardından giden hastabakıcı, “Çeneni kapat, doktor öldüğünü söylüyorsa, ölmüşsün” diye yanıtlar.
Pavlus Kolose kilisesine “Siz ölüsünüz” diye yazdı. Böylece daha önceleri Roma kilisesine yazmış olduğu mektubunda bildirdiği şu tümcelerle anlamsal bir bağlantı kurmuş olur. “ Yoksa Mesih İsa’ya vaftiz edilen bizlerin O’nun ölümüne vaftiz edildiğimizi bilmiyor musunuz? Baba’nın görkemli gücüyle Mesih nasıl ölüler arasından dirildiyse, biz de zamanımızı yeni bir yaşamda geçirelim diye vaftiz yoluyla O’nunla birlikte ölüme gömüldük. Eğer benzer bir ölüm aracılığıyla O’nunla birleştiysek, O’nunkine benzer bir diriliş aracılığıyla O’nunla birleşmemiz de doğaldır. Günaha tutsak olan bedenimiz ortadan kalksın ve bundan böyle günaha tutsaklık etmeyelim diye eski insansal benliğimizin O’nunla birlikte çarmıha gerildiğini biliyoruz. Çünkü ölmüş kişi günahtan özgür kılınmıştır…. Tıpkı bunun gibi, sizler de kendinizi günah karşısında ölü, Mesih İsa karşısında diri sayın.” (Romalılar 6:3-11)
İsa kimsenin ölmek istemediğini biliyordu. Ancak O yaşadıkları ve deneyimleri sonucu kanımızda, bedenimizde ve ruhumuzda dolaşan günahın dayanıklı ve güçlü olduğunu öğrenmişti. Onları yalnız ruhsal ölüm yenebilirdi. Bu bağlamda öğrencilerine şöyle seslendi; ” Ardımdan gelmek isteyen kendini inkâr etsin, çarmıhını taşıyarak ardımdan gelsin. Çünkü canını kurtarmak isteyen onu yitirecektir. Ama bana bağlılığı nedeniyle her kim canının yitirirse onu bulacaktır. İnsan tüm dünyayı kazanıp da canından olursa bunun ona ne yararı olur? Ya da, insan canına karşılık ne verebilir? (Matta 16:24-26)
Bu şekilde zorlayıcı mesajlar genelde insanların hoşuna gitmez. Oysa İsa’yı yaşamının hedefi yapmış bir kişi içindeki ve kilisedeki günahtan nefret duyar, karşı çıkarak ondan bir an önce kurtulmak ister. Bununla ilgili olarak Pavlus şöyle tanıklık eder; “ Siz öldünüz ve yaşamınız Mesih’le bir arada Tanrı’da saklanmaktadır.” (Koloseliler 3:3) Onun ölümümüz üzerine söyledikleri ne kadar ürkütücü ise, Mesih ardıllarının dirilişi hakkındaki sözleri de, bir o kadar heyecan verici ve uyarıcıdır. Yalnız gökyüzündeki deftere işlenen adımız değil, Tanrı ve Kutsal Ruh tarafından bize armağan edilen yeni yaşamımız da İsa’nın varlığına sıkıca bağlıdır. O bizim yaşamımız, gücümüz ve barışımızdır. O’nun içinde ve O’nunla birlikte sonsuza dek yaşarız. Kendi kendimize yetersiz yaratıklarız, ancak O’nun içinde ve Onunla birlikte geleceğimiz çok parlak olur. İsa Tanrı’nın içinde yaşadığı, Baba’nın yaşamında yer aldığı için Tanrı kuzusu bizi Babası’yla olan birlikteliğine ortak etti. Biz kimiz ki, böyle düşünelim, işitelim ve inanalım? “ Her kim İsa’nın Tanrı Oğlu olduğunu açıkça söylerse, Tanrı o kişide kalır. Tanrı’nın bizlere beslediği sevgiyi biz böyle bildik ve O’na iman ettik. Tanrı sevgidir. Sevgide kalan, Tanrı’da kalır; Tanrı da o kişide kalır.” (I.Yuhanna 4:15-16)
Pavlus yalnız Üç Cevherli Tanrı’da saklı yaşamımızdan saptanmış ruhsal gerçek olarak söz etmiyordu; Kutsal Ruh onu Mesih içindeki sonsuz yaşamamızı gösterecek “belli umudu” Koloseliler’e bildirmesi için zorlamaktaydı. Pavlus gelecekten o kadar emindi ki, İsa’yı sonsuz yaşamımızın kaynağı olarak gösterdi. Başka bir Tanrısal yaşamımız olamaz. Kutsal Ruh kendisini büyültmeden sonsuz yaşamımızın onun içinde değil, İsa’da olduğunu bildirir, Tanrı Kuzusu’nun Tanrı içindeki yaşamımızı oluşturduğunu vurgular.
Dünya tarihi İsa Mesih’in şayet kilisesinin ve dünyanın yargıcı ise, bir an önce muhteşemliğini kanıtlaması konusunda baskı yapmaktadır. Pavlus Kafatası fatihinin bir an önce ortaya çıkmasını, O’nun gelişiyle yaşam doluluğunun görünmesini hasretle bekler. Tutuklu Elçi yetkiyle donatılmış İsa’nın geri dönüşüyle beraber ardılların da aydınlığa kavuşacaklarından ve O’nunla dolacaklarından hiç şüphe duymuyordu, böylece sevgili Rableri ve kurtarıcılarının yüceliği öğrencilerine de yansıyacaktı. Kendisine bildirilmiş büyük sırrı Pavlus daha mektubunun başında şöyle açıklıyordu; “ Mesih’in içinizde olması gelecek olan yücelikle ilgili umuttur.” (Koloseliler 1:27)
Hıristiyanların gelecek olan dünya üstü bir değişime ilişkin umutları Pavlus için dünyadaki her şeyden önemliydi. Beklentisi Şam’da karşılaştığı İsa Mesih’in görünümünden kaynaklanmaktaydı. O’nu tüm yüceliği içinde görmüştü. O zamandan beri başka şeyler artık önem taşımamaktaydı. Yazdığı gibi, geri gelen Rab ve kral onun hedefi, ölçüsü ve umudu olmuştur. “ Tanrı’nın yüceliğine erişme umuduyla övünüyoruz.“ (Romalılar 5:2) Onun umudu toz tutmuş dünyevi yaşam kalitesi değil, Mesih ardıllarının Başları ve Rableri ile bağlılıklarının görülen tamamlanmasıydı. Pavlus’un kiliselere yolladığı selamlar ve hedef belirtmesini ezberlemek son derece yararlı olacaktır.
“Mesih'le birlikte dirildiğinize göre, gökteki değerlerin ardından gidin. Mesih orada, Tanrı'nın sağında oturuyor. Yeryüzündeki değil, gökteki değerleri düşünün. Çünkü siz öldünüz, yaşamınız Mesih'le birlikte Tanrı'da saklıdır. Yaşamınız olan Mesih göründüğü zaman, siz de O'nunla birlikte yücelmiş olarak görüneceksiniz.” (Koloseliler 3:1-4)
Dua: Göklerdeki Babamız, sana dua ediyoruz, çünkü Oğlun İsa yüreklerimizi sonsuz yaşamla doldurdu. O şimdi senin sağında oturuyor. Yaşamımız O’nda saklı. Dört gözle geri gelmeni bekliyoruz, gel ki, Senin ve O’nun yüceliği ve sevgisi bize gözüksün. Bize yardım et, seni ve O’nu hiçbir şeyden ve hiç kimseden fazla sevmeyelim. Âmin.
Soru 7: Yaşamının hedefi nedir?
Yücelik içindeki İsa ile olan görülen bağlarımız, Mesih’e iman etmişler için pratik yaşamın iyileştirilebilmesi adına somut hazırlıkları gerektirir.