Previous Lesson -- Next Lesson
3. Kardeşçe Sevgiyi Öğrenmeli ve Kendimizi Eğitmeliyiz (Romalılar 12:9-16)
ROMALILAR 12:9-16
9 Sevginiz ikiyüzlü olmasın. Kötülükten tiksinin, iyiliğe bağlanın. 10 Birbirinize kardeşlik sevgisiyle bağlı olun. Birbirinize saygı göstermekte yarışın. 11 Gayretiniz eksilmesin. Ruhta ateşli olun. Rab'be kulluk edin. 12 Umudunuzla sevinin. Sıkıntıya dayanın. Kendinizi duaya verin. 13 İhtiyaç içinde olan kutsallara yardım edin. Konuksever olmayı amaç edinin. 14 Size zulmedenler için iyilik dileyin. İyilik dileyin, lanet etmeyin. 15 Sevinenlerle sevinin, ağlayanlarla ağlayın. 16 Birbirinizle aynı düşüncede olun. Böbürlenmeyin; tersine, hor görülenlerle arkadaşlık edin. Bilgiçlik taslamayın.
Grekçede sevgi için farklı terimlere vardır. “Fileoo” kelimesi, güçlü duygularıyla, doğal insan sevgisi ya da hassaslık, duygusallık anlamına gelir. Ve “eros” kelimesi de; insanın seksüel arzularından ve içgüdülerinden kaynaklanan sevgi anlamındadır. “Agape” kelimesi ise; en yüksek ve mükemmel bir sevgiyi ifade eder. Kendisini yoksullar ve hatta düşmanları için kurban etmeye hazır olan, yargı ve iradenin açık bir tanımlaması ve özellikle Tanrısal vahiy seviyesinde, tanrısal bir sevgidir.
Mesih hayatını kurtarmalık olarak, bu tanrısal sevgide, günahkârlara vermiştir. Ancak, Pavlus hali hazırda yazmış olduğu gibi: “bize verilmiş olan Kutsal Ruh aracılığıyla Tanrı'nın sevgisi yüreklerimize dökülmüştür.” (Romalılar 5:5) diyerek, bu sevginin Mesih’i takip edenlerin hayatlarındaki uygulamalarından bahsediyor.
Tanrısal sevgi asla yalan söylemez çünkü dürüsttür. Merhamet ve bilgeliğin yolunda, sadece gerçeği söyler. İncil’in de bizlere öğrettiği gibi, ikiyüzlülük iyi değildir. Üzerimizde gurur ve kendini beğenmişlik kalmaması için, belirli durumlarda, günahlarımızı insanların huzurunda itiraf etmeliyiz. Muhteşem kefaretiyle bizleri sadece o akladığı için, İsa’ya olan sevgimizi itiraf etmeliyiz.
Tanrısal sevgi, bizim vicdanımız bizi azarladığı ve Tanrı’nın sözleri de; kirli, çökmüş ve adaletsiz olduğumuzu bizlere bildirdiği için, kötü olan işlerden nefret eder. Sevgi bu tür davranışlarla aynı fikirde olamaz ama tüm saflığı, doğruluğu, dürüstlüğü ve doğru olmayı destekler.
Tanrısal sevgi, Rab’de olan kardeşlerimizin sevgisinde, şikâyet etmeden onları taşıyarak ve onlara dikkat ederek, bizleri eğitir. Tüm hizmetlerimiz ve konuşmalarımız, karşımızdakilerin bizim onları gerçekten sevdiğimizi hissetmesi için, samimi ve sıcak olmalıdır. Bu listeye, karı ve kocaların karşılıklı saygıları da dâhildir.
Eğer herhangi biri, sözlü ya da yazılı olarak, müjdeye hizmet ederse, muhaliflerin ortasında bile, hizmeti ruhsal ateşle uygulamaya koymalıdır ve sıkı bir şekilde de Rab’bin önderliğinde uygulamalıdır.
Hataya düşen birisi, Mesih’in zaferindeki umudu kaybetmemelidir ve zorluklarla ve acılarla yüz yüze gelenler de, imanla dua etmeye devam ederek, şüphe duymadan, emin bir şekilde ve sabırla ilerlemelidir. Rab, kendimiz ve başkalarının feryatlarına cevap verir.
Eğer imanda acı çeken kardeşlerimizi görürseniz, onlara yakınlık gösterin ve sorunlarını paylaşın. Aynı şekilde, Baba’yı onurlandırmak ve yüceltmek için size gelir gelmez, kapılarınızı onlara sevinç içinde açın ve eğer bu gelenler açsa ve onları Rab’bin adıyla doyurursanız, Rab sizin ekmeğinizi bereketleyecek ve çoğaltacaktır. O kendisini sevenlerin hepsinde, hazır bir şekilde bulunur.
Eğer birisi acımasız ve şiddetli bir şekilde size işkence yaparsa, bereketin gücüyle, onu bereketleyin. Sizi lanetleyenleri, siz lanetlemeyin ama tıpkı Saul’un, onlara işkence edip birer köle olarak Yeruşalim’e götürmek için yakınlarına kadar geldiği, Şam’daki inananların yaptığı gibi, Kurtarıcı’nın onu da kurtarmasını isteyin. Sonra Rab Saul’un yolu üzerinde durdu ve onun kibrini tamamen kırdı.
Çarmıhta Ölmüş Olan’ın ki kendisi ölümden dirilmiştir, bereketi fark edildiğinde, Mesih’in zaferini ve sonuçlarını gördükleri için, diğer inananlar da imanda coşmuşlar ve cesaretle bu olaydan teşvik almışlardır. Fakat birisi kaybolmuş komşusu için ağladığında, onun acılarını paylaşmalıyız. Gözyaşlarınızdan utanmayın.
Tanrı’nın bir ailesi olarak, kilisede sıkı bir grup oluşturmaya çalışın. İlk önce bu dünyadaki; parayı, onuru, yetkiyi ve avantajları düşünmeyin ama tıpkı İsa’nın birçok hastayla, cine tutulmuşla ve hatta ölülerle birlikte yaşadığı gibi, siz de yoksul ve umutsuzlarla birlikte yaşayın.
Kendinizi diğerlerinden daha eğitimli ya da yüksekte görmeyin ama hasatın Rab’binden kilise cemaatini; iyileştirmesi, teselli etmesi, koruması ve mükemmel sonuçlar getirmesi için, sizin aranızda çalışmasını isteyin.
Kavga konusunda dikkatli olun. Rab ve onun kefareti bir olduğundan ve Rab’bin Ruh’undan başka olmadığı için de, birbirinize sabırla katlanın. Sanki siz daha iyi bir kurtuluş yaratmışsınız gibi davranmayın. Hepimiz Baba’nın, Oğul’un ve Ruh’un sevgisinin görkeminde yaşıyoruz.
DUA: Göksel Babamız, kilisemizde dostluk mucizesi için, sana şükrederiz. Sen, bizler tövbe edip diri olan Mesih’te imanımıza devam ettiğimiz zaman, bizde konut kurmuş olan Ruh’un aracılığıyla bizlere; sevgini, sabrını ve sevincini verdin. Sevginin gereklerini, sadece sözle değil ama gerçekte de uygulayabilmemiz için, bizlere yardım et. Rab, bizde kal ve bizleri senin muhteşem umudunda tut. Amin.
SORU:
- Dostluğunuzda, Tanrı’nın sevgisinin ne tür uygulamasını, en gerekli ve en önemli olarak kabul ediyorsunuz?