Waters of Life

Biblical Studies in Multiple Languages

Search in "Turkish":
Home -- Turkish -- Romans - 038 (The Law Prompts the Sinner to Sin)
This page in: -- Afrikaans -- Arabic -- Armenian-- Azeri-- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- ENGLISH -- French -- Georgian -- Greek -- Hausa -- Hebrew -- Hindi -- Igbo -- Indonesian -- Javanese -- Kiswahili -- Malayalam -- Polish -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Turkish -- Urdu? -- Yiddish -- Yoruba

Previous Lesson -- Next Lesson

ROMALILAR - RAB Doğruluğumuzdur!
Elçi Pavlusun Romalılara Mektubu
BÖLÜM 1 - Tanrı’nın Doğruluğu tüm Günahkarları Mahkum eder ve tüm İnananları Mesih’te Kutsar (Romalılar 1:18 - 8:39)
D - Tanrı’nın Gücü Bizleri Günahın Gücünden Kurtarır (Romalılar 6:1 - 8:27)

4. Yasa Günahkarları Günaha Yönlendirir (Romalılar 7:7-13)


ROMALILAR 7:7-8
7 Öyleyse ne diyelim? Kutsal Yasa günah mı oldu? Kesinlikle hayır! Ama Yasa olmasaydı, günahın ne olduğunu bilemezdim. Yasa, "Göz dikmeyeceksin" demeseydi, başkasının malına göz dikmenin ne olduğunu bilemezdim. 8 Ne var ki günah, bu buyruğun verdiği fırsatla içimde her türlü açgözlülüğü üretti. Çünkü Kutsal Yasa olmadıkça günah ölüdür.

Pavlus ruhunda düşmanlarının itirazlarını duydu: “Sen bizleri kutsal, en büyük vahiyden uzaklaştırdığına göre, yasayı kusurlu, zayıf ve hatalı olarak mı değerlendiriyorsun?” Elçi tüm görüşlerini özetledi ve abartılı bir şekilde sordu: Yasa günah mı? Ve hemen cevapladı: “O emirler bizlere hayatın yolunu gösterdiklerinden, Tanrı’nın emirleri şeytani olmayacağı için, buna tahmin edilen hiçbir anlamda izin vermeyin.”

“Aksine” diye tercüme edilen ifadenin daha uygun bir şekilde anlamı “ama” anlamına gelir ve bu da “Yasanın günah olduğunu reddediyorum. Benim öğretim buna yönlendirmiyor; ne de onun şeytani olduğunu iddia etmiyorum. Kesin bir şekilde, suçlamayı reddediyorum. AMA buna rağmen, onun günahın üzerinde heyecan verici bir etkisi olduğu fikrini koruyorum. Yasa olmadan, bir çocuğun bilinçsizce komşusunun bahçesindeki yasak meyveyi yemesi gibi, hiçbir şeye aldırış etmeden günahta yaşıyordum. Günah, başlangıçta güzel ve hoş görünür ve bu da, iyi şeyler bizlere garip ve zarar verici görünürken, bu aldatıcı, kötü şeyleri sıradan ve iyiymiş gibi değerlendirelim diye, günahlarımızın aldatıcı durumudur.

ROMALILAR 7:9-11
9-10 Bir zamanlar, Yasa'nın bilincinde değilken diriydim. Ama buyruğun bilincine vardığımda günah dirildi, bense öldüm. Buyruk da bana yaşam getireceğine, ölüm getirdi. 11 Çünkü günah buyruğun verdiği fırsatla beni aldattı, buyruk aracılığıyla beni öldürdü.

Bir emre karşı diklendiğimizde, insanın yüreğinde itaatsizlik oluşmasına neden oluruz ve günahın arzusu da her zaman artar. Pavlus 7. ayette “ben” öznesini kullanarak, kendisine dikkat çeker. Çünkü kendi içinde, yasanın bilgisi olmadan, bu kişiyi yaşamıştır ve sanki kendisi günahsızmış ve içindeki kötülük ölmüş gibi, kendi durumunun iyiliğinin çok güvenli ve emin olduğunu ve kendisinin çok iyi bir durumda olduğunu düşünmüştür. Fakat Tanrı’nın emirleri yaşamına girdiğinde, günahlarına karşı daha dikkatli ve daha uyanık olmuştur. Ve benliğimizin arzu ve meraktan başka bir şey olmadığından ve yasa da, Tanrı’nın insan egosuna saldırısı anlamına geldiği için, zihninde günahı inkâr etmesi ve ona ölmesi gerektiğini duymuştur. Tanrı’nın emirleriyle ve sözleriyle her karşılaşmamız kendimize ölmemiz anlamına gelir.

Elçi bir kez daha, mahvolmuşluğumuzun kendimize ölmekten başka bir çözümü olmadığını bizlere açıklıyor. Bu ruhsal ölüm ise; yasanın, bize yaşamı gösterdiği ama ölüme yönlendirdiği şeklindeki garip gerçeğini bizlere gösterir. Ayrıca, kendimizi inkâra ve Tanrı’nın bizler için ölüm ve yok oluş anlamına gelen, mahkûmiyetine yönlendirir.

Pavlus, başlangıçta günahın şeker kadar tatlı geldiğini fakat onu Tanrı’nın kutsallığına ve onun doğal yasasına karşı itaatsizliğe yönlendirmiş olduğunu açıklıyor. İyi kıyafetler içindekiler kendilerini direkt olarak cehenneme götürürler. Bu Şeytan’ın bir yalanı ve başlangıçtan beri katil olan onun, ikiyüzlülüğüdür. Şeker kaplı sözler ve aldatıcı imkânlar bizleri ölüme çağırır.

ROMALILAR 7:12-13
12 İşte böyle, Yasa gerçekten kutsaldır. Buyruk da kutsal, doğru ve iyidir. 13 Öyleyse, iyi olan bana ölüm mü getirdi? Kesinlikle hayır! Ama günah, günah olarak tanınsın diye, iyi olanın aracılığıyla bana ölüm getiriyordu. Öyle ki, buyruk aracılığıyla günahın ne denli günahlı olduğu anlaşılsın.

Eski Ferisi ve yasa uzmanı Pavlus, eski antlaşmadaki Tanrı’nın kutsal vahyinde insan için iyi bir şey yapmadığı ama bunun yerine yüreğini katışlaştırdığı ve kötü şeyler yapması için heyecanlandırdığı için, korku dolu bir şekilde gerçeğin karşısında durdu. Böylece, bunun üzerine yasaklanma bir itiraz getirdiğinden ve herkes tarafından kabul edilen iyi ve temiz olma ölüme götürür. Pavlus: “Hayır” diye haykırdı. Bu analiz yanlıştır. İyilik kötülüğü açığa çıkartır ve günahkârı tedavi ve kurtulmuş olmak için çaba sarf etmeye zorlar. Yani, Tanrı sıklıkla, doğal eylemlerine uygun olarak, kendilerini ve kendi suçlarının sonucunda oluşan korkuyu görebilsinler diye, insanların günaha dalmalarına izin verir.

DUA: Rab, senin mükemmelliğin ve kutsallığında, benim bozulmuşluğum ve kirliliğim ortaya çıkıyor. Dindarlığımda yüzeysel olduğum için beni bağışla ve ikiyüzlülüğümüzle bizlerde oluşan her türlü maskeyi, yasanın keskinliğiyle, yüzlerimizden çıkart. Böylece, senin çarmıhtaki ölümünü kabul etmekten başka bir yolumuz olmadığını öğrenip itiraf edebilelim ve bu ölümde sonsuza dek devam edebilelim. Çünkü senin yasan bizleri mahkûm eder ve bizlerde taşlamış bir itaatsizlik oluşturur. Rab, beni iyileştirmen, kurtarman ve egoma ölebileyim ve seninle bir aynı yaşamda olabileyim diye kendimi sana adadım. Amin.

SORU:

  1. Bizler için iyi olan yasa, bizler için bir kötülük ve ölüm nedeni olabilir?

Tanrım,
ben günahkâra
merhamet et

(Luka 18:13)

www.Waters-of-Life.net

Page last modified on October 25, 2012, at 11:48 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)