Previous Lesson -- Next Lesson
B - YERUŞALİM’DEKİ ELÇİLERLE İLGİLİ KONSEY TOPLANTISI (Elçilerin İşleri 15:1-35)
Elçilerin İşleri 15:13-21
Onlar konuşmalarını bitirince Yakup söz aldı: “Kardeşler, beni dinleyin” dedi. “Simun, Tanrı’nın öteki uluslardan kendine ait olacak bir halk çıkarmak amacıyla onlara ilk kez nasıl yaklaştığını anlatmıştır. Peygamberlerin sözleri de bunu doğrulamaktadır. Yazılmış olduğu gibi: ‘Bundan sonra ben geri dönüp Davut’un yıkık konutunu yeniden kuracağım. Onun yıkıntılarını yeniden kurup onu tekrar ayağa kaldıracağım. Öyle ki, geriye kalan insanlar, bana ait olan bütün uluslar Rab’bi arasınlar. Bunları ta başlangıçtan bildiren Rab, işte böyle diyor.’ Bu nedenle, kanımca öteki uluslardan Tanrı’ya dönenlere güçlük çıkarmamalıyız. Ancak putlara sunulup murdar hale gelen etlerden, fuhuştan, boğularak öldürülen hayvanların etinden ve kandan sakınmaları gerektiğini onlara yazmalıyız. Çünkü çok eski zamanlardan beri Musa’nın sözleri her kentte duyurul-makta, her Şabat Günü havralarda okunmaktadır.”
Biz, kiliselerde mantıksal cevaplarla bile çözülemeyen derin anlaşmazlıklar buluyoruz. Her grup kendi düşüncesini İncil’den olaylar üzerine kurar, kutsal metinleri kendi bakış açısına göre yorumlar. Ancak, her şeye rağmen sevgi ve kardeşlik, mantıksal anlaşmazlıklardan çok daha üstündür. Alçakgönüllülükteki dayanıklılık ve birlik kilisenin devamlılığını sağlayan sırdır.
Elçilerin en ileri görüşlüsü olan Petrus, İncil’i göz önüne getirdiği zaman, Rab’bin kardeşi, Yakup ayağa kalktı. Kilisenin yasayla ilgili kanadını temsil etiği için, toplanmış olan kardeşlerinden onu dinlemelerini istedi. Peygamberler tarafından onaylanmaları haricinde, Petrus’un sözlerini ve deneyimlerini kolayca kabul edemezdi. Kutsal Ruh bu sadık yasa bağımlısına, Amos (9:11-12) ve Yeşaya Kitabı’nın (45:21-22) Petrus’un sözcüklerini doğrulayan şüphe götürmez kanıtlarını bulana kadar rehberlik etti. Tanrı’nın Davut’un tohumlarına kurtuluşu vermiş olduğunu, böylece onlar aracılığıyla bütün Yahudi olmayanları ve insanları kurtarmış olacağını anlayarak sakinleşti ve güven duydu. Böylece, yasada tecrübeli ve bilgili olan Yakup, kendisine sunulan peygamberliğe teslim oldu. İsa’nın, egemenliğini Yahudi ulusundan kurtulmuş olanların üzerine değil, sonsuzluktan beri belirlenmiş olan tüm uluslardan bütün insanların üzerine kurulduğunu fark etti. Sonsuz Yaratıcı, şüphesiz bütün tasarılarını istediği şekilde gerçekleştiriyordu. Dünyanın kurtuluşu, Tanrı’nın tasarısı ve isteğiydi. O’nun tamamlanmış işlerinin sonunun işaretleriydi. Sevgili kardeşim, bu kutsal düzenle aynı fikirde misin? İşlerin Tanrı’nın işleriyle bağdaşıyor mu? Dünyaya vaaz etmek için neyi kurban olarak sunacaksın?
Yakup’un belirtmek istediği, Hristiyanlığa geçen Yahudi olmayanların sünnete ihtiyaçları olmadığı değildi, sadece onların Musa’nın Yasası’ndan sorumlu olmamalarını ve onlara da özgürlük verilmesi gerektiğini önerdi. Hiç kimse Tanrı’nın işine karışamazdı. Yakup, Yeni Anlaşma’yı düşünmediğinden, büyük olasılıkla bütün Hristiyanlığa geçen Yahudi olmayanların Yahudi olacaklarını tahmin etti. Davut’un yıkılan evini yeniden inşa etmek hakkında konuştu.
Yakup, yasadan bağımsız olmak karşılığında, Yahudi olmayan Hristiyanlar’ın putperestlikten, cinsel ahlaksızlıklardan, yasaklanan şeylerden ve kandan uzak durmalarını istedi. Bunların gerekliliği konusunda ısrar etti. Bu tür istekleri tekrardan yasayla ilgili düşüncelerin tekrarlanması olarak mı algılıyorsunuz? Hayır, böyle değildir! Kilisenin lideri, bu düzenle Yahudi ve Yahudi olmayanlar arasında birliği sağlamak amacıyla pratik bir öneri yaptı.
Yasa taraftarları, kan içeren ve yasaklanan şeyleri yiyen insanlarla beraber yemek yemezlerdi. Bu düzenlemeler, yasanın kurallarını uygulamak adına yargılamak için değil, inananlar arasındaki rahatsızlığı önlemek amacıyla geçici bir anlaşma için getirildi. Yasanın talimatları değil, ama sevgi, bu öneri için köprü ve tasarımdı.
Yakup, Yahudi olmayan inanlıların, putlar için dans ederek, zina yaparak ve eğlenmek için şölenlerde yer almalarının tehlikeli olabileceğinin farkındaydı. Ama onları halklarının birlikteliğinden ayrı tutmanın zor olacağını da biliyordu. Bu yüzden onlar için çarmıhta başarılmış aklanmayla bağlantılı olarak kesinlikle pislikten ve ahlaksızlıktan kaçınmalarını önerdi. İnsan hem Rab’be hem eski ya da yeni putlara hizmet edemeyeceği için onlardan Tanrı’ya dönmelerini istedi. Dahası, inananların bedeni kötülüklerin değil, Kutsal Ruh’un bir tapınağıdır. Pavlus, Yakup’un yararlı sevgiyi bulmak için belirttiği yoldaki gibi, sonraki yazılarında bu iki istekten bah-setti. (1Ko.10:21; 6:18).
Yakup, Yahudi olmayanlardan oluşan kiliseden başka, bir de Yahudiler’in sinagogunu gördü. O, itaat gerektiren bir vahiy olan Musa’nın Yasası’nı gördüğü için, doğrudan Eski Antlaşma’dan Yeni Antlaşma’ya geçemezdi. Ancak yine de, dünyanın bütün şehirlerine dağılmış olan Yahudiler’in sinagoglarına işaret ederek, yasaya inananların dikkatini çekti. Orada her bir sinagogda, yasa arayan herkes, oranın kararlarını onaylayıp onaylamayacağını kendisi seçerdi. Yakup, bu bildirgeyle İsa’nın kutsallığına eşit ya da ondan üstün herhangi bir kutsallık olmadığını itiraf etti. Yine de, Musa’ya verilen vahiy sözlerini onurlandırdı. Pavlus’un sözleriyle bizleri yasanın karmaşıklığından ve problemlerinden özgür kılan ve bizleri Mesih’in sevgisiyle ruhsal yasalara götüren İsa Mesih’e şükrederiz. Yasa bizi yapamayacağımız bir göreve zorlamaz. Hatta aksine, Kutsal Ruh içimizdeki sevginin itici gücü olmuştur.
Dua: Rab İsa Mesih, kilisendeki bölünmenin onarılmasında yetersiz kalan hoşgörümüz ve eksik olan sevgimiz için bizi affet. Bize, seni seven kardeşlerimizle birlikte olmayı öğret ve kendi bilincimizle bir şeyleri anlayabilmemiz için güç ver. Senin çarmıhın bizim yol gösterici yıldızımız ve senin ruhun bizim gücümüzdür. Amin.
Soru 74: Kurtuluş için yasaya uymakla sevgi uğruna bazı şeylere uymak arasındaki fark nedir?