Previous Lesson -- Next Lesson
9. Sakat Adamın İyileşmesi (Elçilerin İşleri 3:1-10)
Elçilerin İşleri 3:1-10
1 Bir gün Petrus'la Yuhanna, saat üçte, dua vaktinde tapınağa çıkıyorlardı.2 O sırada, doğuştan kötürüm olan bir adam, tapınağın Güzel Kapı diye adlandırılan kapısına getiriliyordu. Tapınağa girenlerden para dilenmesi için onu her gün getirip oraya bırakırlardı.3 Tapınağa girmek üzere olan Petrus'la Yuhanna'yı gören adam, kendilerinden sadaka istedi.4 Petrus'la Yuhanna ona dikkatle baktılar. Sonra Petrus, "Bize bak" dedi.5 Adam, onlardan bir şey alacağını umarak gözlerini onların üzerine dikti.6 Petrus, "Bende altın ve gümüş yok, ama bende olanı sana veriyorum" dedi. "Nasıralı İsa Mesih'in adıyla, yürü!"7 Sonra onu sağ elinden kavrayıp kaldırdı. Adamın ayakları ve bilekleri o anda sapasağlam oldu.8 Sıçrayıp ayağa kalktı, yürümeye başladı. Yürüyüp sıçrayarak, Tanrı'yı överek onlarla birlikte tapınağa girdi.9 Bütün halk, onun yürüyüp Tanrı'yı övdüğünü gördü.10 Onun, tapınağın Güzel Kapısı'nda oturup para dilenen kişi olduğunu anlayınca ondaki değişiklik karşısında büyük bir hayret ve şaşkınlığa düştüler.
Elçiler ve Kilise üyeleri beraber dua ettikten sonra Tapınağa girdiler. Baba Tanrı'ya tapınılan bu yeri küçümsemediler fakat artık Kutsal Ruh'un tapınağının kendi bedenleri olduğunu biliyorlardı. Bu sürekli dua ve yüceltmeler ile Tanrı onları büyük bir güç ile donattı. Gerçekten hiç kimse dua ve Kutsal Kitap çalışmasından başka bir yerde bu gücü bulamaz. Elçilerin yürekleri öylesine Tanrı sevgisi ile dolmuştu ki , bu sevgi dünyada ki fakirlere ulaştı. Elçiler fakirlerin dertlerini ihtiyaçlarını es geçmediler ve Tanrı sevgisini onlara gösterdiler.
Petrus ve Yuhanna, insanlarla dolu ve yüksek sesli Tapınak bahçesine dua ve bereket için girdiklerinde, yumuşak bir ses duydular yanıbaşlarında. Dönüp baktıklarında hayatında tek bir adım atamamış fakir ve sakat bir adamın olduğunu gördüler. Tanrı adamları onun iyileşebilmesi için kuvvetli bir arzu hissettiler. Kutsal Ruh, onları İsa'nın gücü ve kurtarışına inanmaları için ikna etti. Petrus ve Yuhanna, Rabbin acı çekenlerde yüceltilmesi gerektiği konusunun hemen farkına vardılar.
Petrus bu fakir adama ondan daha zengin olmadığını söyledi. Aslında zaten ilk Kilise de ortak bir para havuzundan geçiniyor ve zengin yaşamdan uzak duruyordu. Petrus Kilise'nin prensibini “bizde ne altın ne de gümüş var, eğer olsaydı bunları satıp Rabbe hizmet için fakirlere yardım yapardık” dedi. Paranın bir havuzda toplandığı yerde az bir sevgi vardır, onun yerine cimrilik mevcuttur. İşte bunun içindir ki Tanrı'nın gücü kiliselerde para ile olmaz, ama Kilise Ruh'ta zengin olmalı ve Mesih sevgisi ile dolmalıdır. Bunlardan hangisini istiyorsun sevgili kardeşim, güç mü yoksa para mı? Mesih mi yoksa dünya mı? Bu iki şey beraber olamazlar.
Elçiler gözlerini bu doğuştan sakat adama diktiler. Bu fakir adam yüreğinde bir yerlerde gelen bu elçilerin onu umursadığını biliyordu. Bu fakir adamı küçümsemediler ve yukarıdan bakmadılar. İlk önce adam eli açık bir bağış bekledi, ama elçilerin de fakir olduklarını duyunca, bu beklentileri boşa çıktı.
Sakat adam, Petrus'un “İsa” adında bir adamdan bahsettiğini duyunca onu dinlemeye başladı. Bu isim onun için özel bir anlam ifade etmiyordu. Fakat Petrus, tek yardımcı, şifa veren ve kurtaran kişiden yani Mesih'ten bahsediyordu. Belki de sakat adam, İsa hakkında daha önce birşeyler duymuştu, çarmıha gerildiği ve dirildiği hakkında ya da insanlarda ki Ruh'un sevincini fark etmiş olabilirdi. Çünkü Kutsal Ruh'un, Mesih'in ölüp dirildiği mesajı hala Yeruşalim sokaklarında duyuluyordu, saklanan bir şey değildi.
Sakat adam bir anda “İsa'nın adı ile yürü” buyruğunu işitti, Petrus onu kolundan tuttuğu gibi kaldırdı ve güçlü bir sevginin vücuduna yayıldığını hissetti. Birden kasları, bilekleri güçlendi ve kemikleri düzeldi. Hasta “İsa'nın adı ile yürü” sözlerini duyduğu gibi ayaklandı. İlk adımını atmaya atıldı ve inanılamayacak bir şekilde yürümeye başladı.
Bu sakat adam hayatında hiç adım atmamıştı. Şimdi bir geyik gibi sıçrayabilir bir çocuk gibi koşabilirdi. Anlatılamaz bir sevinçle coşuyordu. Elçileri övmedi bu iyileşmiş adam, ama direk Tanrı'ya yöneldi. Adam direk eve koşmadı çünkü İsa'nın onu iyileştirdiğini biliyordu. İşte bunun için, dua eden Elçilerle beraber tapınağa girdi ve onlarla tapınıp Rabbi yüceltti. Bu sevinçle sağa sola doğru koşturuyor ve yepyeni kemiklerini, bacaklarını deniyordu. Bizlerin hergün tecrübe ettiği Bir şeyi ilk kez tecrübe ediyordu, yürüyordu. Peki sen kardeşim Rabbin sana vermiş olduğu bu ayrıcalık için ona teşekkür ettin mi?
Saat üç civarı olduğu için bir çok insan tapınağa ibadet için gelmişlerdi. Hemen hepsi bu durmadan koşturan fakir ve sakat dilenciyi tanıyorlardı. O bir anda Mesih'in gücünün bir belirtisi oluvermişti. Herkes şaşkındı ve bu yeni gücün açığa çıkmış halini ağızları açık izliyorlardı.
Peki ya sen kardeşim, sende bu sakat adam gibi tapınağın girişinde oturup, girenlerden bağış ve merhamet istiyor musun? Yoksa İsa'nın gücü sende zaten görüldüğü için, yürüyebilmenden dolayı sevinç ve heyecanla onu yüceltiyor musun? Günlük bir iş olarak ona yücelik sunuyor musun?
Dua: Ya rab İsa Mesih, elçilerin sana olan imanı ile sakat adamı iyileştirdiğin için teşekkür ediyoruz. Adın bizlerin imanı aracılığıyla da kutsal kılınsın. Bizleri merhametinle doldur ki bizler parayı sevmeyelim, fakat fakire senin adın ile yardım edebilelim. Bizleri şifa veren gücün ile iyileştir, bizlerde böylece senin adın uğruna hoplayıp zıplayarak sevinçle seni duyuralım ve yüceltelim. Amin.
Soru 18: “Nasıralı Mesih İsa'nın Adıyla” cümlesi ne anlama gelmektedir?