Previous Lesson -- Next Lesson
YUHANNA - Işık Karanlıkta Parlıyor
Mesihin İncilinin Yuhannaya Göre Yorumu
2. Mesih Pazar Akşamı Öğrencilerinin Arasına Geliyor (Yuhanna 20:19-23)
YUHANNA 20:19
19 Haftanın o ilk günü akşam olunca, öğrencilerin Yahudilerden korkusu nedeniyle bulundukları yerin kapıları kapalıyken İsa geldi, ortalarında durup onlara, “Size esenlik olsun!” dedi.
Öğrenciler, kapıları ve pencereleri sıkı sıkıya kapalı bir odada oturmuş, bu pazar günü olan bitenleri konuşuyorlardı. Petrus ve Yuhanna’dan, kabrin boş olduğunu duymuşlardı. Kadınlar, O’nun dirildiğine ilişkin meleklerin tanıklığını onlara bildirmişlerdi. Mecdelli Meryem ise, O’nu bizzat gördüğünü anlatmıştı. Bu haber Petrus’u ve diğer öğrencileri şaşkına döndermişti. Eğer O ölümden dirildiyse, sadık öğrencilerine neden hala gelmemişti. Ne var ki, onlar, Rab çarmıha teslim edildiğinde derin bir umutsuzluğa düşmüşlerdi. Petrus O’nu üç kez açıkça inkâr etmiş, içlerinden hiçbiri Rabb’e mahkeme oturumlarında destek çıkmamıştı. Çarmıhın yanında sadece Yuhanna ve kadınlar beklemişti. O’nu çarmıhtan indirip bedenini defin için yağlayanlar da onlar değildi. Dahası O’nun öğrencileri olduklarından, bayramın ardından Yahudilerin kovuşturmasına uğramaktan korkuyorlardı. Bu nedenle bir iç odada korku içinde bekleşiyor, kadınların saçmaladıklarını düşünüyorlardı. “Mesih’in ardı sıra gittik, O’nun, halkı zaferden zafere götüreceğini, bizleri bakanları, komutanları tayin edeceğini sandık. Gel gör ki, bu halk bizi mahvedecek” diyorlardı.
İşte bu ümitsizlik ve korku ortamında, imansızlıklarına ve kötümserliklerine karşın, İsa, onların yanına geldi. Sapanlara acıdığından, sadık olmayanlara yardım etmek istediğinden dolayı bunu yaptı.
İsa’nın sessiz sedasız birden kapıları, pencereleri kilitli odada görünmesi bir mucizeydi. Ölü, dirilerin arasında duruyordu. Reddedilen, özgürdü. Ne kayalar, ne de duvarlar O’nun, “kendininkiler”in yanına gelmesine engel olabilmişti. İşte şimdi, odada öğrencilerinin arasında, sesi duyulan, elle dokunulabien sıradan bir insan gibi ayaktaydı. Ama O aynı zamanda, duvarların, kayaların arasından geçen blr ruhtu da. İsa’nın yeni varlığı, O’nda kalırsak, nelere kadir olabileceğimizi gösteriyor. Dirilişinin bedeni, umudumuzdur.
Ne büyük teselli! Ölümden Dirilen, korkularından, umutsuzluklarından dolayı öğrencilerini ne yargıladı, ne de cezalandırdı. Dirilişten sonra gerçekleşen bu ilk buluşmada onlara söylediği ilk söz, bir selamdı: “Size esenlik olsun!” Bu tanrısal selam, çarmıh aracılığıyla Mesih’in dünyayı Tanrı’yla barıştırdığını gösterir. Böylece esenlik gökten yeryüzüne akmış, yepyeni bir çağ başlamıştır. Kişinin bu çağdaki yeri, Mesih’e karşı takınacağı tavra göre belirlenir. Kişi, kendi kurtuluşundan sorumludur. Tövbe edip Mesih’e iman eden kişi, O’nun bereketlerine ortak olur. Esenlik önderinin safına katılan, O’nun eşsiz kurbanıyla aklanır. Nitekim Pavlus şöyle diyor: “İmanla aklandığımız için, Rabbimiz İsa Mesih sayesinde Tanrı’yla esenliğimiz vardır.”
DUA: Ölümden dirilen, esenlik önderi Rab İsa Mesih! Bizleri yargılamak, mahkum etmek için değil, ümitsizlik ve imansızlıktan kurtarmak için geldiğin için sana sevinçle şükrederiz. Bize kendi esenliğini bağışlıyor, Tanrı’yla barıştırıyorsun. Kurtarışın, çabalarımızın bir ürünü değil, senin karşılıksız bağışındır. Kutsal Tanrı’yla aralarında düşmanlık kalmaması için, dostlarımıza ve düşmanlarımıza da lütfunu öğret, bağışla.
SORU:
- Dirilişinden sonra Mesih’in, öğrencilerine söylediği ilk söz ne anlama geliyor?