Previous Lesson -- Next Lesson
YUHANNA - Işık Karanlıkta Parlıyor
Mesihin İncilinin Yuhannaya Göre Yorumu
a) Çarmıh ve Çarmıha Asılan Levha (Yuhanna 19:16b-22)
YUHANNA 19;16-22
16 Bunun üzerine Pilatus İsa’yı, çarmıha gerilmek üzere onlara teslim etti. 17 Askerler İsa’yı alıp götürdüler. İsa çarmıhını kendisi taşıyıp “Kafatası” -İbranicede Golgota - denilen yere çıktı. 18 O’nu orada çarmıha gerdiler. O’nunla birlikte iki kişiyi daha, İsa ortada, onlar da iki yanında olmak üzere çarmıha gerdiler.
Bir asker müfrezesi, Pilatus onlara İsa’yı teslim ettiğinde, çarmıha germek üzere iki suçluyu götürüyorlardı. Bayramdan önce bu suçluların cezasını verip isyanın fayda getirmediğini halka göstermek amacındaydılar.
Askerler çarmıhlarını suçlulara taşıtıyorlardı. İsa çarmıhı reddetmedi, birazdan çivileneceği utanç tahtasını atmadı. Gücü tükenene dek onu taşıdı. Kırbaçlanmış mahkumlar kentin sokaklarından, açık dükkânların önünden geçtiler, nefes nefese şehrin kuzey batı kapısına geldiler. Ardından “Kafatası” anlamına gelen Golgota tepesine ulaştılar. Bu tepe kentin surlarından biraz yüksek olup uzaktan bir kafatasını andırdığı için bu adı almıştı. Halk kentin dışından çarmıha gerilenleri görebiliyordu.
Yuhanna çarmıha gerilişin ayrıntılarını anlatmıyor. Bu korkunç olayı kalemi aktarmak istemedi. İnsanlar tanrısal sevgiyi reddettiklerinden cehennem kini üzerlerine çökmüştü. Kutsal Ruh’tan Doğan’ı vahşi bir biçimde katlettiler, bu suçlarıyla, kendi günahları için de kurtarmalık olan Mesih’in kurbanını tamamladılar. Utanç tahtasında Mesih altından bir hale taşımadı, tersine alçaldıkça alçaldı, sonunda sevgisinin sabrı, kendisini inkârı ve kutsallığıyla yüceliğini duyurdu.
İki haydutun arasında çarmıha gerilmesi ne büyük bir alçaltılmaydı! Bu iki mahkum, çivilendikleri çarmıhta kıvranıp her şeye lanet okuyorlardı. Arı ve merhametli Olan, yaşamının bu son anında bile günahkârların dostu olduğunu gösterdi. “Yoldan sapmış insanlar oğulları aklanıp Tanrı’nın çocukları olsunlar” diye doğmuştu Allah’ın Oğlu. Hiçbir kişi, İsa benim seviyeme inmedi, beni kurtarmadı demesin diye, İsa onurunu bıraktı, horgörülmenin en alt basamaklarına indi. Nerede ve nasıl olursan ol, Mesih günahlarını affeder, seni yıkar ve sonu-na dek kutsar.
YUHANNA 19:19-20
19 Pilatus bir de yafta yazıp çarmıhın üzerine astırdı. Yaftada şöyle yazılıydı: NASIRALI İSA-YAHUDİLERİN KRALI. 20 İsa’nın çarmıha gerildiği yer kente yakındı. Böylece İbranice, Latince ve Grekçe yazılmış olan bu yaftayı Yahudilerin birçoğu okudu.
Askerler İsa’yı, O’nun egemenlik iddiasıyla alay edercesine iki haydutun arasında çarmıha gerdiler. Pilatus da, kendisini İsa’ya idam cezası vermek zorunda bırakan Yahudi Yüksek Kurulu’yla alay etmeye devam etti, Yahudilerin İsa hakkındaki şikâyetini, çarmıhın üzerine astırdığı bir yaftaya yazdırdı.
Tanrı, çarmıha Gerilen’in üzerindeki bu yazıyı Yahudileri mahkum etmek için kullandı. Zira İsa gerçekten Yahudilerin Egemeni’ydi. Ne var ki, O, halkının beklentilerine uymayan bir egemendi. Mesih, doğruluk, sevgi, yumuşak huyluluk ve tövbe getiren Gerçek Egemendir. Göğü, yeri yaratan O’dur. Yahudiler cehennemi tercih ederek tanrısal egemenlerine sırt döndüler, aralarından kovdular. Mesih böylece ulusların Egemeni oldu. Uluslar bugün çarmıha gerilen Egemen’i benimsiyor mu acaba?
YUHANNA 19:21-22
21 Bu yüzden Yahudilerin başkâhinleri Pilatus’a, “‘Yahudilerin Kralı’ diye yazma” dediler. “Kendisi, ‘Ben Yahudilerin Kralıyım, dedi’ diye yaz.” 22 Pilatus. “Ne yazdımsa yazdım” karşılığını verdi.
Başkâhinler Pilatus’un kendileriyle alay ettiğini, kendilerine dolaylı yoldan bir tehdit savurduğunu anladılar. Onlar, çarmıha Gerilen’i, egemenleri olarak kabul etmemişlerdi. O’nun çaresizliği Pilatus’un iddiasını çürütüyordu. Utanç tahtasına Çivilenen’den nefret ettiler.
Pilatus ise, yaftaya yazdırdığı duyurunun doğruluğundan, bunun, Sezar’ın arzusuna uygunluğundan emindi. O nedenle duyuruyu üç dilde yazdırdı, ta ki, Kudüs’ü dünyanın dört bir yanından ziyaret eden herkes, Roma egemenliğine isyan edenin sonu nedir görsün. M.S 70 yılında Yahudilerin Roma idaresine isyanlarından sonra, onlardan binlercesi kentin surları etrafında çarmıha gerilecekti.
b) İsa’nın Giysilerinin Paylaşılması, Kura Atılması (Yuhanna 19:23-24)
YUHANNA 19:23-24
23 Askerler İsa’yı çarmıha gerdikten sonra O’nun giysilerini aldılar. Her birine birer pay düşecek biçimde dört parçaya böldüler. Mintanını da aldılar. Mintan, boydan boya dikişsiz bir dokumaydı. 24 Birbirlerine, “Bunu yırtmayalım” dediler, “kimin olacak diye kura çekelim.” Bu olay şu Kutsal Yazı yerine gelsin diye oldu: “Giysilerimi aralarında paylaştılar, elbisem üzerine kura çektiler.” Bunları askerler yaptı.
İsa’yı çarmıha geren dört asker, yaptıkları bu iğrenç işin mükâfatı olarak, O’nun giysilerini aralarında paylaşma hakkına sahiptiler. Başlarındaki subay buna tenezzül bile etmedi. Böylece İsa’dan, sahip olduğu son dünyalık varlığı da aldılar. O’nun Dikişsiz, tek parça pamuktan giysisi, başkâhinin Kefaret günü giydiği elbiseyi andırıyordu. Çırıl çıplak utanç tahtasına çivilenerek, bir insanın uğrayabileceği en ağır hakarete uğramış olmasına karşın, İsa, gerçek başkâhin ve tüm dünyanın aracısı olduğunu gösterdi. O, bu tanrısal görevinden dolayı tüm bu acıları göğüsledi.
Kutsal Ruh İsa’nın çarmıha gerileceğini, ayrıntılı bir biçimde daha bin sene önce haber vermişti. 22. Mezmur’da, acılar çeken adamın giysilerini aralarında paylaşacakları bildiriliyor. Kutsal Ruh, onların İsa’nın mintanını aralarında paylaşmak için kura çekeceklerini de haber veriyor. Kutsal Ruh’un bu olayı böylesine hassas bir biçimde önceden bildirmesi, çarmıhın Tanrı’nın öz istemi olduğunun kanıtıdır. Nitekim İsa, Göksel Babamız’ın istemi dışında, imanlının başından bir kılın bile düşmeyeceğini buyurmuştu. Çarmıh olayının meydana gelmediğini iddia eden kişi, sadece tarihi gerçekleri inkâr etmekle kalmıyor, aynı zamanda bu olayı, gerçekleşmesinden bin sene önce haber veren Allah’ın Kutsal Ruhu’na da isyan ediyor. Bilgi ve anlayıştan yoksun askerler, birbirlerine en ağır küfürleri ederek, çarmıhta tarifsiz acılar içinde can çekişen suçluların giysilerini kapmakla meşguldüler. Üzerlerindeki çarmıhta çivili Olan’ın, dünyanın Kurtarıcısı olduğundan habersizdiler.
Kardeşim, Mesih’le birlikte ölüp O’nunla birlikte dirildin mi? Yoksa hâlâ mal, şöhret peşinde misin? Ölümü aracılığıyla tanrısal doğruluk ve gerçek kutsallık aldığın çarmıha Gerilen’i seviyor musun? Yoksa çarmıhla ilgilenmeyen, onun içerdiği anlamdan habersiz yüzeysel insanlardan mısın? Kutsal Ruh, Tanrı Oğlu’yla birlikte ölelim, gömülelim ve dirilelim diye, bizi iman, sevgi ve umutta O’nunla birleştiriyor.
DUA: Rab İsa Mesih! Çarmıhını yüklendiğin için sana şükreder, sabrın, sevgin ve bereketlerin için adını yüceltiriz. Bizim ve tüm insanlığın günahlarını bağışladığın için sana hamdederiz. Utanç tahtasına asıldığında, günahlarımı affettin ve tüm insanlığı Allah’la barıştırdın. Sen Kurtarıcımız ve Aracımız’sın.
SORU:
- Çarmıhın üzerindeki duyuru ne anlama geliyordu?