Previous Lesson -- Next Lesson
YUHANNA - Işık Karanlıkta Parlıyor
Mesihin İncilinin Yuhannaya Göre Yorumu
4. İsa’nın İmanlılar Topluluğunun Birliği için Yakarması (Yuhanna 17:20-26)
YUHANNA 17:24
24 “Baba, bana verdiklerinin de bulunduğum yerde benimle birlikte olmalarını ve benim yüceliğimi, bana verdiğin yüceliği görmelerini istiyorum. Çünkü dünyanın kuruluşundan önce sen beni sevdin.”
İsa rahiplik duasında Allah’ı altı kez “Baba” bir kez de “Gerçek Tanrı” olarak niteledi. İsa bu eşsiz adla imanını ve Baba’ya olan özlemini dile getirdi. Çünkü O, O’nunla aynı özde birdi; ama bizleri kurtarmak uğruna yüceliğinden gönüllü olarak vaz geçmişti. Önemli olmak, bir şeylere sahip olmak gibi bir arzusu yoktu. Duasında on üç kez tuhaf bir ifade kullandı: “Bana verdiğin” “bana verdiklerin...” Oğul tüm insanları, izleyicilerini, kendi söz ve eylemlerini Tanrı’nın bağışı olarak değerlendirdi. Sanki O hiçbir şeyin sahibi değildi. Tüm yüceliği ve onuru Babası’na verdi. Oğul böylece sadece Babası’nın istemini kusursuz bir biçimde gerçekleştirdi.
Bu mutlak itaatinden dolayı duasında, “İstiyorum!” diyebildi. Tanrı Oğlu’nun bu istemi ne olsa gerek? O tüm zamanlarda, tüm izleyicilerinin, kendisinin bulunduğu yerde olmasını ister. Nitekim Pavlus, Mesih’le birlikte çarmıha gerildiğine, O’nunla gömülüp dirildiğine ve İsa Mesih’in sayesinde Tanrı’nın engin lütuf zenginliğini görmek için göklerde O’nun yanında oturduğuna tanıklık etti (Romalılar 6:1-11, Efes. 2:4-7).
Mesih’le birlikteliğimiz sadece O’nun acıları ve sevgisiyle sınırlı olmayıp, O’nun yüceliğini de kapsar. O, kendi yüceliğini açıkça görüp sonsuza dek yanında yaşamamızı istiyor. Habercilerin tümü ümidimizin bu hedefini itiraf ederler. O’nu olduğu gibi gördüğümüz an, sözle anlatılmaz bir sevinç duyacak, O’nun benzeyişine dönüşerek yüceliğini yansıtacağız. Çünkü Tanrı sevgisinin yüreklerimize dökülmesiyle bu yüceliğin şartı yerine getirildi (Romalılar 5:5, 8:29). Mesih nasıl insan suretindeyken bile yüceliğini kaybetmediyse, aynı yüceliği bize de bağışladı.
YUHANNA 17:25
25 “Adil Baba, dünya seni tanımıyor; ama ben seni tanıyorum. Bunlar da beni senin gönderdiğini biliyorlar.”
Dünya anlamasa bile Allah adil ve doğrudur. Baba özünde kutsaldır, O’nda en küçük bir haksızlık yoktur. Mesih’teki tanrısal sevgiyi yaşayan kişi, insanların Oğul’a iman etmedikleri için kurtuluşu yitirmelerinden Tanrı’yı sorumlu tutamaz.
Mesih Babası’nı öncesizden beri tanır, çünkü Oğul her an Babası’yla yüz yüzeydi. Oğul O’nun tüm erdem ve niteliklerinden haberdardı. Tanrılığın derinliklerinden hiçbiri O’na gizli değildi.
Mesih, Oğul’u kabul edenlerin hepsine, Tanrı’nın çocukları olma yetkisi verdi. Rabb’in sevgisi, imanlıları Tanrı’nın çocukları kıldı. Yeniden doğan imanlılar, Mesih’in her hangi bir peygamber ya da Tanrı adamı değil, Tanrı’dan kaynaklanan bizzat Tanrı olduğunu kavradılar. Tanrılığın tüm doluluğu bedensel olarak O’na yerleşmişti. Kutsal Ruh, İsa’nın tanrılığını O’nun insanlığında görebilip O’nunla ve O’nu gönderen Babası’yla bir olabilmemiz için bize ışık verir.
YUHANNA 17:26
26 “‘Bana beslediğin sevgi onlarda olsun, ben de onlarda olayım’ diye senin adını onlara bildirdim ve bildirmeye devam edeceğim.”
Mesih, öğretisinin özetini bize sunmuş olduğu Baba adıyla verdi. Bu babalık adının en açık tanımını çarmıhta görüyoruz. Oğulluk haklarında pay sahibi olabilmemiz için Baba, Kutsal Oğlu’nu orada kurban olarak feda etti. Yüreklerimize Kutsal Ruh’un yerleştiği an, ruhumuz, “Baba!” diye haykırdı. Rabb’in Duası tüm duaların başıdır; çünkü bu dua Baba’yı, O’nun egemenliğini ve istemini yüceltir.
Baba’yla Oğul arasındaki sevginin içimize yerleşmesi oranında Rabbimiz İsa Mesih’in Babası’nı tanıyabiliriz. O Babası’ndan, bizzat kendi sevgisini bize bağışlamasını diledi. Rabbimiz aracılık duasında, tanrısal doluluğun imanlılar topluluğuna yerleşmesi dileğinde bulundu. Nitekim Yuhanna, mektubunda, “Tanrı sevgidir; sevgide kalan Tanrı’da kalır, Tanrı da onda” diye tanıklık etmişti.
SORU:
- İsa’nın rahiplik duasının özeti nedir?