Previous Lesson -- Next Lesson
YUHANNA - Işık Karanlıkta Parlıyor
Mesihin İncilinin Yuhannaya Göre Yorumu
2. Hain Kendisini Gizleyemiyor (Yuhanna 13:18-32)
YUHANNA 13:21-22
21 İsa bunları söyledikten sonra ruhunda derin bir sıkıntı duydu. Açıkça konuşarak, “Size doğrusunu söyleyeyim, sizden biri beni ele verecek” dedi. 22 Öğrenciler, kimden söz ettiğini merak ederek birbirlerine baktılar.
İsa, öğrencilerine karşılıklı sevgi, hizmet ve yardımlaşmadan söz etti. Tevazun, alçakgönüllülüğün ne olduğunu onlara kendi yaşamıyla gösterdi. Ölümü anında bile kendisinin yaratan ve yöneten Rab olduğunu unutmamaları için onlara yetkisini haber verdi. Bu esnada O, Yahuda’nın kendisine ihanet edeceğini bildirdi; bu sefil adama, kendi bencil planına göre değil, Rabb’in kontrolüne göre amacını gerçekleştirmesi için hareket izni verdi.
İsa öğrencilerine, içlerinden birinin kendisini Yahudi Yüksek Kurulu’na teslim edeceğini bildirdiğinde, çevreye birden ürkütücü bir sessizlik hakim oldu.
Mesih bu gerçeği kayıtsız bir biçimde bildirmedi. Lazar’ın mezarı başında olduğu gibi ruhunda derin bir sıkıntı duydu, Babasının kendisini terkedecek olması O’nu yürekten sarstı. Mesih Yahuda’yı sevmiş, onu kendisine öğrenci olarak seçmişti. Seçilen, sevilen bir öğrencinin, “dost”un Allah’ın Oğlu’na ihanette bulunabileceğini akıl almıyor. “Ekmeğimi yiyen, güvendiğim yakın dostum bile, üzerime ökçesini kaldırdı” (Yuhanna 13:18, Mezmur 42:9).
O an öğrenciler kuşkuyla birbirlerine baktılar. İçlerinden kimin ihanette bulunabileceğini düşündüler, kendi kendilerini sorguladılar. Terkedilip, çevre tarafından hakaretlere uğramaya başlayınca, onlardan her biri İsa’yı terketmeyi düşünmüştü. O’nun kendilerinden her birini tüm çıplaklığıyla gördüğünü anladılar birden. Utandılar, İsa’nın ışığı önündeki tanrısal sınavdan başarıyla çıkamayacaklarını anladılar.
YUHANNA 13:23-30
23 Öğrencilerinden biri İsa’nın göğsüne yaslanmıştı. İsa onu severdi. 24 Simun Petrus bu öğrenciye, kimden söz ettiğini İsa’ya sorması için işaret etti. 25 O da İsa’nın göğsüne yaslanmış durumda, “Rab, o kimdir?” diye sordu. 26 İsa, “Lokmayı sahana batırıp kime verirsem odur” diye cevap verdi. Sonra lokmayı batırıp Simun İskariyot’un oğlu Yahuda’ya verdi. 27 Yahuda lokmayı alır almaz şeytan onun içine girdi. İsa da ona, “Yapacağını tez yap!” dedi. 28 Sofrada oturanların hiçbiri, İsa’nın ona bu sözleri neden söylediğini anlamadı. 29 Para kutusu Yahuda’da olduğundan, bazıları İsa’nın ona, “Bayram için bize gerekli şeyleri al” ya da, “Yoksullara bir şey ver” demek istediğini sandılar. 30 Yahuda lokmayı aldıktan hemen sonra dışarı çıktı. Gece olmuştu.
İşlenmek üzere olan ihanetle gerginleşen ortamda, en içten sevgiye ilişkin eşsiz tanıklığı okuyoruz. Öğrencilerden biri olan müjdeci Yuhanna sofranın baş tarafında oturmuş, İsa’nın bağrına yaslanmıştı. Yuhanna, İncili’nde asla kendi adına yer vermedi, sadece dolaylı yoldan, İsa’nın kendisine duyduğu sevgi ve yakınlığın önemini vurguladı. Rabb’in kendisini sevmesi, yaşamına anlam veren biricik değerdi. O yüzden kendi adını ihmal ederek Rabb’ini yüceltti.
Petrus, hainin kim olduğunu İsa’ya sormaktan çekindi. Ama aynı zamanda kendisini tutamadı; İsa’nın yanında oturan Yuhanna’ya bakarak ona, hainin kim olduğunu İsa’ya sormasını işaret etti. Yuhanna, güvenle Rabb’ine yüzünü çevirerek O’na, kimin kendisine ihanet edeceğini sordu.
Mesih, bu masum soruyu alçak sesle ama doğrudan cevapladı. Gerçi O, hainin adını belirtmedi, ama onun kim olduğu hakkında açık bir ipucu verdi. Bu aşamada İsa, haini gözler önüne sermek istemiyordu. İhanetinden vazgeçip belki son anda tövbe edeceğini umut ediyordu. Ama O aynı zamanda gerek Yuhanna’ya, gerekse Yahuda’ya, tanrısal görümün her ihaneti ve sahtekârlığı izlediğini belirtti. İsa, kendisini öğrencileriyle birleştiren lütuf ekmeğini kırarak lokmayı sahana batırdı ve Yahuda’ya sundu. Bundan amacı, öğrencisini sonsuz yaşam için güçlendirmekti. Oysa o, ihanette kararlı olduğundan, İsa’nın bu eylemi onun sadece yüreğini katılaştırdı; sonunda yüreğine şeytan yerleşti. Ne dehşet verici bir sahne! Kararlılık ve inatla ihanette direnen günahlının yüreği Mesih’in lütfu aracılığıyla biraz daha katılaşıyor. Mesih’in elinden lokmayı aldığı ana kadar şeytan dışarıdan onun düşünceleriyle oynuyor, zihnini ele geçirmek için çabalıyordu. Oysa Yahuda yaşam ekmeğini alır almaz, onun ruhuna yerleşti. Mesih’in hain hakkındaki hükmü, onu tanrısal koruma dairesinden çıkardı, İblis’e teslim etti.
Lokmayı yutar yutmaz Yahuda, gerçek yüzünün ortaya çıktığını farketti. Lokma onun boğazında sanki bir kor parçasıydı. Ardından, kirli amacını vakit geçirmeden hızla uygulaması yolunda İsa’nın kendisine yönelttiği buyrukla irkildi.
Yahuda’ya İsa’nın neden acele etmesi gerektiğini söylediğini öğrenciler anlamadılar. Çünkü onu genellikle öğrencilere yiyecek almakla görevlendirirdi. Yahuda’nın İsa’nın ışığından çıkıp karanlığa daldığı o korkunç anı, Yuhanna ömrü boyunca unutamadı.
YUHANNA 13:31-32
31 Yahuda dışarı çıkınca İsa, “İnsanoğlu şimdi yüceltilmiştir” dedi. “Tanrı da O’nda yüceltilmiş oluyor. 32 Tanrı O’nda yüceltildiğine göre, Tanrı da O’nu kendinde yüceltecek ve hemen yüceltecektir.”
Hainin iğrenç planıyla düşmanlarının eline teslim edilirken nasıl İsa’nın yüceltilmesinden söz edilebilir? İğrenç bir işten nasıl iyi ürünler kaynaklanabilir?
Bir zamanlar bizzat seçmiş olduğu öğrenci kendisini terk ettiğinde İsa kederlendi. Döner umuduyla ona sevgiyle baktı. Oysa Yahuda koşar adım, geceleyin İsa’yı tutuklamak için muhafızlar hazırlamış olan Yahudi Yüksek Kurulu’na gitti. İhanetini gerçekleştirmek için Yahuda’yı göndererek, dahası Tanrı’nın engin yürekli Kuzusu olarak tüm insanlığın yerine ölmeyi tercih ederek, İsa, kendisine siyasi bir Mesih olmasını telkin eden şeytani denemeyi yendi. Böylece çarmıhında O, fedakâr sevgi ve yüceliğin özü olduğunu duyurdu.
İsa asla kendisini yüceltmedi. Ölümüyle sadece Babası’nı yüceltmek istedi. Yoldan sapanları kurtarması için O’nu Babası dünyamıza yollamıştı. Oğul’un amacı, bozulmuşlara Baba’nın suretini yeniden giydirmekti. O bunun için onlara Baba’yı duyurdu. O’nun engin bağışlarına iman etmeyi öğretti. Ne var ki, günahlar bir dağ misâli Allah ile canlılar arasında durduğundan, bu öğretiş pek yarar sağlayamazdı. Bu nedenle Allah’ın Oğlu insanları Allah’tan ayıran bu dağı kaldırıp doğruluğun tüm gereklerini yerine getirmek amacıyla kendisini feda etmeye azmetti. Mesih’in ölümü, Baba’nın adını yüceltmenin biricik aracıydı. O’nun ölümü olmaksızın ne Baba’yı tanıyabilir, ne yasal oğulluk hakkına erişebilir ve ne de ruhsal yenilenmeyi yaşayabilirdik.
Mesih, ölümünün Baba’nın adını yücelteceğini bilerek, kendini inkâr ederken, Babası’nın tüm yüceliği kendisine bağışlayacağını da duyurdu. Tutuklanıp çarmıha gerilmesinden birkaç saat önce, nasıl dirilip göğe çıkacağını ve yüce tahtta oturacağını gördü. Yüceliğine girmesi için Mesih in acılar çekip ölmesi gerekiyordu.
Mesih’in acılarını ve ölümünü inkâr eden ya da bunu bir zayıflık belirtisi olarak görenler, ne Allah’ın çarmıhta açığa çıkan istemini, ne de dirilişiyle kabrini parçalayan Oğul’un kutsallığını kavramışlardır. Çünkü Oğul, kendisine iman eden her kişinin aklanması için tüm insanlığın yerine bir kurban olarak yandığı tanrısal sunakta yüceliğini gösterdi.
DUA: Baba, Oğul, Kutsal Ruh! Kurtarışın, tevazun, acıların, ölümün ve dirilişin için seni yüceltiriz. Mesih’in kanında bizleri kurtardığına inanıyor, Kutsal Ruh’un gücünde adını yüceltiyoruz. Sıkıntı, korku ve ölümün bağrından bizi kurtardın; çünkü bizlere bağışlanmış olan yaşamın sonsuzdur. Yakında yücelikler içinde Oğlun’u göreceğimize inanıyoruz. Amin.
SORU:
- Yahuda kendisini terkettiğinde, yüceliğini İsa nasıl gösterdi?