Waters of Life

Biblical Studies in Multiple Languages

Search in "Cebuano":
Home -- Cebuano -- Romans - 021 (The Privilege of the Jews does not Save them)
This page in: -- Afrikaans -- Arabic -- Armenian-- Azeri-- Bengali -- Bulgarian -- CEBUANO -- Chinese -- English -- French -- Georgian -- Greek -- Hausa -- Hebrew -- Hindi -- Igbo -- Indonesian -- Javanese -- Kiswahili -- Malayalam -- Polish -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Turkish -- Urdu? -- Yiddish -- Yoruba

Previous Lesson -- Next Lesson

ROMA - Ang Ginoo maoy atong Pagkamatarong
Mga pagtuon sa Sulat ni Pablo sa Roma
PARTE 1 - ANG PAGKAMATARONG SA DIOS Naghukom sa mga makasasala ug Nagpahitarong ug Nagbalaan sa mga tumotuo ni kristo (Roma 1:18 - 8:39)
A - ANG TIBOUK KALIBUTAN NAHILALUM SA PAGTABYOG SA DAOTAN, UG ANG DIOS MAGHUKOM SA TANAN PINAAGI SA PAGKAMATARONG (Roma 1:18 - 3:20)
2. Ang kapungot sa Dios gipadayag batok sa mga Judio (Roma 2:1 - 3:20)

e) Ang prebilihiyo sa Judio dili makaluwas nila gikan sa kasuko (Roma 3:1-8)


ROMA 3:1-5
1 Nakabintaha ba ang mga Judio sa mga dili Judio? May kapuslanan ba ang pagkatinuli? 2 Daghan! Una sa tanan, gipiyal sa Dios ang iyang mensahe ngadto sa mga Judio. 3 Unsa may anaa kon pipila kanila wala magmatinumanon? Nagpasabot ba kini nga tungod kay wala sila magtuman, ang Dios dili usab motuman sa iyang saad? 4 Wala! Magpabilin nga maminatud-on ang Dios bisan pag bakakon ang tanang tawo. Sumala sa Kasulatan: “ Sa tanan mong gisulti gipakita mo ang imong katarong, ug modaog ka sa dihang hukman ka.” 5Apan kon ang atong pagkadaotan magpadayag hinuon sa katarong sa Dios, moingon ba kita nga dili matarong ang Dios sa iyang pagsilot kanato? (Gisulti ko kini ingon nga tawo.)

Sawalapa magsulat si Pablo sa iyang sulat ngadto sa simbahan sa Roma, dunay pipila ka mga pangutana sa ilang mga miyembro. Ang mga magtotoo nga Hentil nga wala maglantaw sa mga Judio isip labaw nga gihatagan ug pribiliyo ug gipasidungan. Busa niini, nahimoot sila human si Pablo nag kompirma pinaagi sa iyang sulat, nga ang Balaod ug pagtuli magkondena sa katawhan sa daang kasabotan.

Sa laing bahin, ang mga Kristiyanong Judio ang kaliwat, kinsa migunit sa Balaod ug nagduhaduha nga ang katarong maangkon pinaagi sa pagtoo. Sila wala nahimuot sa gitin-aw ni Pablo kay nabuak niya ang ilang pribilihiyo sa Balaod ug sa Pakigsaad.

Si Pablo sayud sa nagkada-iyang batasan pinaagi sa iyang pagsangayaw sa lain-laing dapit, ug kini iyang gitubag ang mga pangutana sa iyang sulat ngadto sa Roma. Iyang gitohoan nga adunay mosulti kaniya: “Insakto ka, Pablo, ang mga Judio dili labaw kay kanamo.” Ug uban sa pahiyom mitubag si Pablo kaniya: “Pinangga kong igsoon, sayop ka, tungod kayang mga Judio ang mga gihatagan ug labaw nga katungod.

Dili tungod sa ilang kaliwatan, ni sa ilang pagkamaalamon, ni sa ilang nasud nga nahimo nalamang mga abog ug abo. Ang ilang pribilihiyo mao ang pulong sa Dios nga nabutang sa ilang mga kamot. Kini nga padayag magpabilin sa ilang garbo ug responsibilidad hangtud sa kahangturan.

Busa nag-andam na usab si Pablo sa laing masupakon ug miingon: “Apan sila dili matinud-anon sa pagsunod sa Balaod ug sa Kasabutan.” Ug mitubag si Pablo sa seryosong akusasyon: “Sa imong pagtoo ang sayop sa tawo makahimo ba sa saad ug pagkamatinud-anon sa Ginoo nga walay bili? ang Dios dili maduha-duhaon o bakakon.

Iyang pulong maoy walay katapusang kamatuoran ug patukoran sa kalibutan. Ang grasya sa Ginoo, atubangan sa pagluib sa mga tawo, matinud-anon ug hangtud sa kahangturan. Kung ang Dios nihimo nga walay bali sa karaang kasabutan tungod sa sala sa iyang katawhan, nan walay pagpadayon sa bag-ong kasabutan.

Ngani, kita sa bag-ong kasabutan mas nakasala kaysa daan nga kasulatan, ikompara gani unsa ka daghan ang mga gasa nga gihatag kanato karon. Busa, wala nato gitukod ang atong paglaum diha sa atong dayag nga kapakyasan, o gihanduraw nga kalampusan, apan diha lamang sa grasya sa Dios. Atong gi-angkon nga kita bakakon ug dili tinuod susama sa tanang katawhan, ug kita mitestigo nga ang Dios mao lamang ang kamatuoran ug matinud-anon. Iyang pagkamatinud-anon ug iyang mga saad walay kapakyasan.

ROMA 3:6-8
6 Dili gayod! Kay kon dili matarong ang Dios, unsaon man niya paghukom sa kalibotan? 7 Apan kon ang akong pagbakak makapasidungog hinuon sa Dios pinaagi sa pagpatin-aw pag-ayo sa iyang kamatuoran, nganong hukman pa man ako ingon nga makasasala? 8 Nganong dili na lang kita moingon, “Magbuhat kitag daotan aron mosangpot ang maayo”? May nag-insulto kanako pinaagi sa pagpasangil nga nagsulti ako niining butanga! Silotan gayod sila sa angay kanila.

Sama nga si Pablo nagtudlo nga ang atong paglaum gitukod sa kamatinud-anon sa Dios, iyang nadungog sa iyang espiritu ang mga daotang tingog nga misingit daw makig-away: “Unsaon sa Dios pagpabilin nga matarong kung ang iyang pagkamatinud-anon ug grasya gipadayag diha sa atong mga sala? Dili ba walay hustisya ang gibuhat sa Dios kon mosilot sa atong kasal-anan ug dili-pagtoo kung ang Sala ug pagkadaotan sa katawhan gahatag ug higayon nga mapadayag iyang labaw pagkamatinud-anon? Busa, Dali kamo; kitang tanan magpakasala kita aron paghimaya kaniya!”

Si San Pablo wala nagpakahilom sa maong seryoso nga akusasyon, apan iyang giklaro ug gipalalom pinaagi sa iyang pagtubag, ug iyang giklaro nga wala niya gihimo kini nga tubag tungod kay apostoles siya kon dili isip yanong tawo.

Siya nagkanayon: Tinuod, kung ang pagkamatinud-anon sa Dios gipadayag pinaagi sa atong pagkamakasasala, kini dili maka-angayon sa Dios nga mahimong Hukom sa kalibutan; ug ang atong pagpamakak gasuporta sa iyang kamatuoran, wala siyay katungod sa paghukom sa kalibutan. Busa, tin-aw nga mas maayo alang kanato nga makasala alang sa pagdayeg sa maayo.

Si Pablo wala mihatag, sa niining mga negatibong diskusyon, ug tubag sa orihinal nga pangutana, apan iyang giklaro nga ang daotang espiritu sa mga tigpangutana maoy nagdala niining tanang lalis gikan sa iyang mga kaaway.

Iyang gisuma ang ang iyang tubag sa duha ka pulong: Una, “Tinuod! Kini gapasabot sa Gregyego “Kanako ang maong hunahuna dili nagagikan”. Dili ako uyon nianang tanang, ug ang Dios akong saksi nga wala nako gitugot ang maong pagbiaybiay sa akong kasing-kasing.

Ikaduha, iyang gisulti nga ang paghukom sa Dios matagak niadtong mga gabiay-biay, ug dili sila maka eskapo sa iyang kasuko, kay iya silang daoton sa dimadugay. Sa niining ehemplo, atong masabot nga kita panagsa moabot kita sa mga kaaway ni Kristo sa punto nga e-hunong nato ang tanang paglalis ug pagpangutana aron dili kita makabiaybiay. Ug duna kitay kaisog sa pagtapos sa maong panag-estoryahay, ug itugyan ang katawhan sa Dios ug sa himaya sa iyang hustisya.

PAG-AMPO: O balaang Dios, pasayloa kami sa among mga kalapasang pangutana. Salamat sa imong pasensiya, tungod kay wala nimo kami gidaot - sa among mga pang-insulto ug pagka-ignorante, apan imo kaming gitawag sa pagtubag aron madungog namo imong mga pulong, ug motubag sa pagpaduol sa imong Balaang Espiritu. Tangtanga gikan kanamo ang mga nagbabag nga pangutana batok sa imong plano sa gugma, ug itago kanamo ang kaharuhay sa imong pagbout. O Ginoo, dili kami gusto nga mahimong mga anak nga dili mosunod. Busa, tudloe kami sa pagpaubos sa imong Anak, ug pun-a kami sa kaalam sa imong apostol aron dili kami maka estorya, sa among mga diskusyon sa uban, sa tinawhanon lamang nga katarungan apan pangitaon namo imong giya sa tanang pagserbisyo.

PANGUTANA:

  1. Unsay ang mga orihinal nga nagsungag nga mga pangutana sa Sulat ngadto sa taga Roma, ug unsay ilang mga tubag?

www.Waters-of-Life.net

Page last modified on June 21, 2013, at 10:46 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)